Hakan Gegin: Sen gülümse çocuk, ben senin gülme sebebin olmaya devam edeceğim!..
Hakan Gegin: Sen gülümse çocuk, ben senin gülme sebebin olmaya devam edeceğim!..
Eyüpsultan’ın yakından tanıdığı hayırseverliğiyle kendinden sıkça söz ettiren Hakan Gegin, gazetemize verdiği özel röportajda bu hayırseverliğin nedenini açıkladı.
Gegin yaptığı açıklamada kendisinin de çok zor bir çocukluk dönemi geçirdiğini, ifade ederek, Eyüpsultanlı çocukların bu zorlukları çekmesini istemediğini, elinden geldiğince ihtiyaç sahibi ailelerin özellikle çocuklarına destek verdiğini belirtti.
Medya Haliç: Zor bir çocukluk geçirdiğinizi söylediniz. Sizin için sorun olmazsa neler yaşadığınızı anlatabilir misiniz?
Hakan Gegin: Ben 1972 doğumluyum. 1980 kışını hiç unutmuyorum. Hava soğuk, evin içi daha soğuktu. Isınmak için kardeşlerimle beraber sokağa çıkıyorduk. Oyun oynuyor muyduk, hatırlamıyorum, ama zayıfta olsa, güneşe dönüp ısınmaya çalıştığımızı çok iyi hatırlıyorum. Çünkü evimizde odun kömür yoktu.
Medya Haliç: Bu zorluklarla okul hayatınız da çok zor olmuştur..
Hakan Gegin: Elbette. İlkokul hayatımda bir tane bile ansiklopedim olmadı. Ders kitaplarım ise her zaman eksikti. Okul yaşantımla ilgili bir anımı aktarayım: Ben ilkokul 4. Sınıfa gidiyorum, abim 5. Sınıfa gidiyordu. Sınıfın penceresinden abimin beden dersinde, bahçede okul müdüründen dayak yediğini gördüm. Teneffüste abimin yüzüne hiç bakamadım, akşama kadar abimden adeta kaçtım. Akşam evde müdürün neden dövdüğünü sordum, abim bana sarıldı ve “ Benim yediğim dayağı boş ver, yarın sen nasıl dayanacaksın? “ dedi. Çünkü yarın beden dersim vardı ve abim eşofmanımız olmadığı için dayak emişti. Ben ertesi günü müdürden dayak yememek için okula gitmedim, kaçtım. Üç şehitlerde, simitçi İsmail amca vardı. Rahmetli oldu. O’na anlattım, gel simit sat deyip bana tepsiyle 50 tane simit verdi. İlk paramı o zaman kazandım, ilk ticaret hayatıma böyle başladım. Sonraki yıl öğlenci oldum, her sabah erken kalkıp okul saatine kadar simit satmaya başladım.
Medya Haliç: Bir çocuğa yardım ettiğinizde neler hissediyorsunuz?
Hakan Gegin: Çocukluğumda, yırtık pabuçla, yırtık pantolonla okula giderdim. O zamanki adı Mehmet Aliağa Sokak, şu anki adı Fazıl Kısakürek olan sokaktan okula giderken, yırtık ayakkabımdan giren çamurlu su ayaklarımı ıslatırdı. Sınıfa girince kimseye göstermeden pabuçlarımı ve çoraplarımı çıkartır, kalorifer peteğinde kurutmaya çalışırdım. İlk derste hep yalınayak olurdum. Bu gün ihtiyaç sahibi ailelerin küçük çocuklarına yaptığım her yardımda geçmişte yaşadığım yoksul günlerdeki anılarımın birine tekme atarak, o günlerin intikamını alıyorum. Bu duyguyu bugün anlatmak mümkün değil, bunu yaşamak lazım.
Medya Haliç: Gelecekteki hayaliniz nedir?
Hakan Gegin: Öncelikle şunu belirteyim, ben bu yardımları cebimden yapamıyorum. Zaten buna gücüm yetmez. Ama beni tanıyan, bilen Eyüplü komşularımız, arkadaşlarımız, sosyal medyadan yapmış olduğumuz paylaşımlardan bana ulaşıp, semtimizdeki yoksul ailelere ve çocuklarına yardımda bulunmak için beni destekliyorlar. Şöyle ki; sosyal medyada yaptığım bir paylaşımda ailenin ve çocuklarının ihtiyaçlarını belirttiğimde, bir hayırsever beni arıyor ve o ihtiyaçlar neyse alıyor ve birlikte gidip aileye teslim ediyoruz. Mesela bir çocuğun paltosu yoksa, bir hayırsever ya evindeki temiz kullanılmış paltoyu veriyor veya sıfır alıyor. Bana ulaşıp söylediğinde beraberce gidip o paltoyu o çocuğa kendi elleriyle teslim ediyor.
Gelecekteki hayalim ise, doğduğum ve büyüdüğüm semtim olan Eyüpsultan’da devletin gücünü arkama alarak ihtiyaç sahibi ailelere daha çok destek olmayı istiyorum. Veren el ile alan eli bir araya getirmeye devam etmek istiyorum.
Her şeyi bir kenara bırakalım, burada en kıymetli şey, Eyüpsultanlı komşularımızın kalbine dokunabilmek. Ben de bunu çok iyi yaptığıma inanıyorum ve elimden geldiğince de yapmaya devam edeceğim. Sevdamız Eyüpsultan..
News